Hevel (Ανάσα) από την καταπληκτική Tamar Borer: Μια σπάνιας ποιότητας στιγμή ανάσας για όποιον μπορεί "στα κόκκινα" να τη ζήσει...

Αυτό το σπάνιο πρόσωπο της Tamar Borer. Μια σύσπαση αδιόρατη, ένας τόνος ανεπαίσθητος στην άκρη του βλέμματος, μια υποψία ανάσας που σπεύδει διαρκώς από κάπου μακριά δίχως ποτέ να φτάνει αδιαμφισβήτητα στον δοσμένο προορισμό της. Αποτυπώματα της σπάνιας εκείνης ποιότητας που δεν ορίζεται, δεν διακρίνεται, απλώς υπάρχει. Υπάρχει, αποτυπώνοντας εκφραστικά, αποδίδοντας καλλιτεχνικά τα πάντα. Παραμονεύουν εντός.

Τα πάντα κόκκινο βαθύ στο σκηνικό περιβάλλον της Tamar Borer, αίσθηση που ποτέ δεν αλλάζει ακόμα και όταν η παραστατική ανάγκη επιβάλλει ηπιότερες αποχρώσεις. Καμιά σκηνική ανάσα δεν μπορεί να είναι αληθινά ελεύθερη όταν απουσιάζει η σπάνια υπαρξιακή ποιότητα, η υποψία της διασύνδεσής της με το αίμα που κυλά. Στις φλέβες εντός, στη σκηνή του κόσμου εκτός. Εντός και εκτός.

   

Hevel: Αρχετυπικό εβραϊκό όνομα, Ανάσα (Breath) το θέλει η τυπική μετάφραση. Η ελεύθερη καλλιτεχνική της Tamar δεν αρνείται τον τύπο, αντίθετα – ανεπαίσθητα, διακριτικά – τον απελευθερώνει ανασαίνοντάς του περιεχόμενο: Ζώντας, ξέρεις ότι θα πεθάνεις. Τι πιο απελευθερωτικό; Μόνο οι πραγματικά ζωντανοί ζουν ξέροντας κάθε στιγμή ότι θα πεθάνουν. Οι νεκροί όχι. Οι ζωντανοί νεκροί… 

  

*Τούτους τους καιρούς στη χώρα του Ισραήλ, η καταπληκτική χορογράφος και χορεύτρια (με κινητική αναπηρία) Tamar Borer “μιλά” παραστατικά για μια ακόμα φορά, για πολλοστή φορά, περί ελευθερίας. Η Ανάσα (Hevel) της διαπερνά τα σύνορα, μοιάζει δυνατή τόσο (υπαρξιακά) ώστε να μπορεί εντός όσων συντονίζονται με την υποψία της ακόμα και να τα καταρρίψει. Στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο, στη γειτονική του τόπου της Tamar χώρα της Κύπρου,  υποψιαζόμαστε ότι τη νιώθουμε, νιώθουμε να την υποψιαζόμαστε. Κάποια στιγμή σύντομα, σκεφτόμαστε να την αποκλείσουμε (ξανά, το κάναμε και παλιότερα) στο μαύρο θεατρικό “κουτί” μας – εντός μας – για να επιβεβαιώσουμε και ενδυναμώσουμε την υποψία μας. Μα και για να τη μοιραστούμε με όσους εξακολουθητικά ανύποπτους ακόμα δεν έχουν συναντηθεί μαζί της. Θα το προσπαθήσουμε, θα κάνουμε ότι μπορούμε. Περί της υποψίας της ελευθερίας πρόκειται, μην αγριεύεστε, μια σπάνιας ποιότητας στιγμή ανάσας είναι για όποιον μπορεί “στα κόκκινα” να την ζήσει…