Μετανάστες και πρόσφυγες με αναπηρία: Ούτε ένα € χρηματοδότηση στους όψιμα ευαισθητοποιηθέντες θεσμικούς αναπηρικούς φορείς, αυτή η χονδροειδής πλάκα πρέπει να τελειώσει εδώ

Αντιγράφουμε από τα ελληνικά ΜΜΕ: Με δύο επιστολές από πλευράς της εθνικής συνομοσπονδίας και του λεγόμενου ευρωπαϊκού φόρουμ ατόμων με αναπηρία (EDF), ζητείται από τον υπουργό Εσωτερικών Κουρουμπλή και τον Ευρωπαίο Επίτροπο αρμόδιο για τη Μετανάστευση Αβραμόπουλο, να μεριμνήσουν ώστε να υπάρξει άμεση χρηματοδοτική παρέμβαση της Ε.Ε. για την κάλυψη των αναγκών της ιδιαιτέρως ευάλωτης ομάδας των προσφύγων με αναπηρία. Γίνεται λόγος για την διπλή διάκριση – αναπηρία και προσφυγιά – που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες με αναπηρία, ενώ με την πρέπουσα φόρτιση επισημαίνεται ότι “οι εικόνες που έχουμε όλοι από τις τηλεοράσεις για άτομα με κινητική αναπηρία που μεταφέρονται στα χέρια είναι προσβολή για τον πολιτισμό μας και δυστυχώς μόνο μία από τις πάμπολλες όψεις του νομίσματος”. Αφού, κατόπιν, γίνεται η απαραίτητη μνεία στον ευαίσθητο ελληνικό λαό ο οποίος “έχει δείξει στην πλειονότητά του τον καλύτερό του εαυτό, έχει σταθεί δίπλα στους πρόσφυγες στα νησιά μας, στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη χώρα με μεγάλη ευαισθησία και αλληλεγγύη δίνοντας το φωτεινό παράδειγμα της αλληλεγγύης στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο”, οι επιστολές καταλήγουν στο “ζουμί” του πράγματος:

“Χωρίς σοβαρή χρηματοδότηση από την ΕΕ, οι σκηνές που θα ακολουθήσουν με τον χειμώνα να πλησιάζει θα είναι ζοφερές, εφιαλτικές”. Δεν λείπουν και κάποιες ενδεικτικές σκέψεις περί του περιεχομένου της χρηματοδότησης: “Χρειάζεται άμεσα να στηθεί ένα δίκτυο που θα προσφέρει στα σημεία που προσεγγίζουν οι πρόσφυγες συμβουλευτική υποστήριξη, αλλά και κάθε είδους βοηθήματα, φάρμακα κ.λπ., για την μερική έστω ανακούφιση των προσφύγων και μεταναστών με αναπηρία αλλά και για να μην αναπτυχθούν ληστρικά κυκλώματα. Η Ευρώπη, που έχει ήδη καθυστερήσει πολύ, πρέπει άμεσα να σκύψει πάνω σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση εν τη γενέσει της”.

Οι μη έχοντες την δέουσα εξοικείωση με την περιθωριακή στη δημόσια συζήτηση ατζέντα των αναπηρικών θεμάτων και τους φερόμενους ως επίσημους εκφραστές – αντιπροσώπους της, είναι λογικό να σκεφτούν και να πουν διατρέχοντας στα γρήγορα τα παραπάνω “καλά τα λένε”. Στην πραγματικότητα δεν τα λένε και τόσο καλά – εμπεριέχουν ουκ ολίγες γενικεύσεις και ανοησίες οι επιστολές – όμως δεν είναι αυτό το μείζον του όλου θέματος. Και τελείως καλά να τα λέγανε αλλού είναι η ουσία του θέματος και, επιτρέψτε μας, με δυο κουβέντες να την θέσουμε:

Ορθά – κοφτά: Το μόνο που έχει κατά νου ο επιστολογράφος (ένας είναι) είναι παριστάνοντας τον ευαισθητοποιημένο για το “προσφυγικό ζήτημα” να παραστήσει συνακόλουθα τον εξ’ αρμοδιότητας/ αντιπροσώπευσης ειδικό για τους πρόσφυγες και μετανάστες με αναπηρία. Το οποίο, στον κουτοπόνηρο νου του, αποκλειστικά και μόνο μεταφράζεται σε ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και προγράμματα που θα “επενδύσουν” στην φερόμενη ως ειδικότητά του. Σε απλά λόγια πρόκειται για στυγνή εκμετάλλευση της συγκυρίας στο όνομα μιας κουτοπόνηρης κτητικής (και, κατά βάση, περιθωριακής) αντίληψης όλων των θεμάτων που εμπεριέχουν τον κωδικό της αναπηρίας.

Ώρα να τελειώσει αυτή η χονδροειδής πλάκα που κρατάει χρόνια πολλά στην υπό κατάρρευση χώρα των νεοελλήνων. Ο κουτοπόνηρος νους της τυπικής αυτής νεοελληνικής ιστορίας που σας περιγράφουμε “ανακάλυψε” ετεροχρονισμένα και σε πολύ βολικό για τον ίδιο χρόνο το μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα. Όταν η συγκυρία δεν ήταν ευνοϊκή ή ώριμη για έκφραση διαθεσιμότητας στο όνομα της ανάγκης εκπόνησης και υλοποίησης στρατηγικών σχεδιασμών με την αντίστοιχη χρηματοδότηση, αυτός ο τυπικός άθλιος της νεοελληνικής κοινωνικής καθυστέρησης κουτοπόνηρος νους την παραμικρή ευαισθησία δεν είχε “αναβλύσει” για το παρόν και το μέλλον των προσφύγων και μεταναστών με αναπηρία. Τα υπέρ-πολύτιμα σήμερα (για τον ίδιο) δικαιώματα των οποίων, δεν αναφέρονταν ποτέ ως ζητούμενο αιχμής παρά μόνο ως ενδεικτικές τυπικές αναφορές (bullets) στο συμπληρωματικό target group “μετανάστες - πρόσφυγες” που περιλαμβανόταν σε κατά καιρούς προτάσεις και/ή σχέδια εκτέλεσης ευρωπαϊκών προγραμμάτων. 

    

Για να είμαστε 100% βέβαιοι ότι συνεννοούμαστε: Το ατελείωτο Μέγα Ψέμα που χαρακτηρίζει την εμφανώς καθυστερημένη νεοελληνική κοινωνική πραγματικότητα έφτασε η ώρα να τελειώνει. Τούτο συνιστά τον κρίσιμο όρο σταδιακής διεκδίκησης της εξόδου από την καθυστέρηση. Επικοινωνιακού (μόνο) χαρακτήρα παρεμβάσεις, σοβαροφάνεια, τάση διαρκής προς πάση θυσία εκμετάλλευση, πανταχού παρούσα κουτοπονηριά, ψευδό-ευαισθησίες, ανακύκλωση της καθυστέρησης, ως εδώ. Διότι, ειδικότερα στο κρίσιμο πεδίο του “μεταναστευτικού” η ελληνική κοινωνία δεν αναμετράται γενικώς και αορίστως - όπως οι καθυστερημένες συντηρητικές φωνές αρέσκονται να λένε – “με τις αντοχές της”, αναμετρώνται αυστηρά και συγκεκριμένα οι όποιες προοδευτικές προοπτικές της έναντι των δοσμένων ισχυρότατων αντοχών της υφιστάμενης καθυστέρησης.

Σε ότι, ακόμα πιο ειδικά, αφορά το πεδίο των προσφύγων και μεταναστών με αναπηρία, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι η πολύ πρόσφατη νεοελληνική συγκυρία ανέδειξε πραγματικές κοινωνικές πρωτοπορίες, που με τις όποιες αδυναμίες τους και δίχως οικονομική ή οργανωτική βοήθεια, προσέφεραν αληθινό έργο αλληλεγγύης σε εποχές (επικοινωνιακά) ανύποπτες, δείχνοντας τον αληθώς προοδευτικό δρόμο. Η “επένδυση” σε αυτές τις πρωτοπορίες ώστε στον δρόμο που άνοιξαν να περπατήσουν αληθώς πολλοί περισσότεροι είναι μονόδρομος. Τέρμα η παράσταση των δήθεν αντιπροσωπευτικών θεσμικών πρωτοποριών, η χρηματική ικανοποίηση των ειδικών αναγκών τους έφτασε στα όριά της. Αν υπάρχει έστω και ένα υποτυπώδες/ εναπομείναν σπέρμα αληθώς αριστερής συνείδησης στο νου των νυν κυβερνώντων, τότε θέλουμε να πιστεύουμε ότι συνεννοηθήκαμε. 

Υστερόγραφο: Αν είμαστε άδικοι, αν μοναδική πρόθεση της παρέμβασης της εθνικής συνομοσπονδίας και του ευρωπαϊκού φόρουν ατόμων με αναπηρία είναι καθαυτή η προστασία των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών με αναπηρία και όχι η "διεκδίκηση" επ' αμοιβής ανάθεσης σχεδίου (υποτιθέμενης) προστασίας, θα χαρούμε ιδιαίτερα να ζητήσουμε συγνώμη. Όμως δεν το νομίζουμε...