Παρακαταθήκες (εσύ τι κατάλαβες τώρα;) : Δεν αρκεί τυπικά να δηλώνονται πρέπει και στην ουσία τους να κατανοούνται ώστε να μπορούν και να αξιοποιούνται

Η όλη “επιχείρηση” εξελίχτηκε επιτυχώς. Επιτυχέστατα.

Δεν ήταν μόνο ότι οι περισσότεροι θεατές των παραστάσεων που είχαν προηγηθεί παρέμειναν στη θέση τους και δεν χρησιμοποίησαν την εναλλακτική της αποχώρησης που τους προσφέρθηκε. Κατά κύριο λόγο αυτό που μέτρησε ώστε να χαρακτηρίζουμε την επιχείρηση επιτυχέστατη είναι ότι όλοι ήταν πράγματι “εκεί”, συγκεντρωμένοι, συμμετείχαν. Ελάχιστοι δεν πήραν τον λόγο και καθένας από αυτούς είχε τον λόγο του. Ο φίλος Πολύβιος, για παράδειγμα, γνωστός για την εξωστρέφεια και τον παρεμβατικό του χαρακτήρα, ήταν δεσμευμένος από το προληπτικό απαγορευτικό – “δεν θα μιλήσεις, αν θα μιλήσεις εμείς θα φύγουμε” – των δυο θυγατέρων του. Και σα να μην έφτανε αυτό, η στενή σχέση του με το “Εγκώμιο” τον υποχρέωσε να αποδεχτεί να γίνει ο διερμηνέας ώστε η καταπληκτική Maura Morales – θα την απολαύσετε όσοι έρθετε σήμερα στην δεύτερη μέρα του 5^ου Dance Waves Festival – να μπορεί να συντονιστεί με τα μέρη της συζήτησης που δεν δεσμεύονταν από το (τοπικό) αγγλικό δίκαιο αλλά από το (επίσης τοπικό) ελληνικό.

Μεταξύ μας, καμιά πραγματική επιτυχία δεν πιστώνεται στην τύχη, τα εύσημα της συγκεκριμένης πιστώνονται σε μεγάλο βαθμό – έτσι δεν γίνεται με όλες τις σοβαρές επιχειρήσεις; - στη συντονίστρια. Στο ρόλο αυτό η φίλη Νατάσα Γεωργίου, όσο έπρεπε καθοδήγησε, όσο έπρεπε προσανατόλισε, όσο έπρεπε χάραξε την διαδρομή ώστε να εμπνευστούν οι πάντες, να νιώσουν εντός της ασφαλείς. Και, κατόπιν, με τρόπο που έμοιαζε περίπου αυτονόητος ξεχύθηκε η ροή των σκέψεων, των κριτικών, των καταφάσεων, των ενστάσεων, των προβληματισμών και συμπερασμάτων. Ροή φυσική, αδιάκοπη, κύλησε ο χρόνος “σα νεράκι”, περίπου δυο ώρες του διανύθηκαν σα να ήταν μια στιγμή. Έπρεπε να παρέμβουμε εμείς – Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο – σε ρόλο “κακού” ώστε να σημάνει η λήξη χρησιμοποιώντας ένα από τα τυπικά για περιπτώσεις όπως αυτή στερεότυπα: “Κρατάμε όλοι τις παρακαταθήκες αυτής της πολύ ωραίας συζήτησης, δεσμευόμαστε ότι θα τις αξιοποιήσουμε και ότι σύντομα θα ξανακάνουμε κάτι το αντίστοιχο”.

Ασφαλέστατη η δέσμευσή μας, τα αντίστοιχα των χθεσινοβραδινών με την ίδια επαρκέστατη συντονίστρια – αληθώς καταρτισμένη καλλιτεχνική διευθύντρια, καμιά σχέση με τις τυπικές της κυπριακής ιδιαιτερότητας ευνοούμενες κυρούλες, οι οποίες, όπως κάθε τυπικός αιχμάλωτος της αγραμματοσύνης και των συνακόλουθων φαντασιώσεων, νομίζοντας ότι κάτι πρέπει να προσφέρουν στα στερνά τους ανακυκλώνουν ενθουσιωδώς το “τίποτε” – είναι προγραμματισμένα και σήμερα, δεύτερη μέρα του φεστιβάλ, με το πέρας των παραστάσεων. 

Χθες, κατά μέτωπο στο κοινό ήταν ο ιδανικός εραστής της σπάνιας λεπτομέρειας Hamilton Monteiro, οι βαθύτατα και δηλωμένα “πολιτικοί” P.A. (o baoonZ, η Στέλλα Ευτυχίου, ο Σωκράτης Τζιάζας, η Ελισάβετ Παναγιώτου, η Χριστιάνα Μιχαήλ), η απελευθερωμένη και απελευθερωτική Milena Ugren Koulas συντονισμένη – ζευγάρι με τους έντονους κραδασμούς του Γιώργου Κούλα, η “φτασμένη” και κυρίαρχος της κάθε σκηνικής στιγμής της Ισραηλινή Smadar Goshen, η δοσμένη καλλιτεχνικά στο παιχνίδι αναζήτησης των ορίων Aneesha Michael. Σήμερα, στην ίδια θέση θα βρεθούν η άκρως εγκεφαλική Σουζάνα Φιαλά, η “ορκισμένη” διεκδικήτρια της σκηνικής σαγήνης Αλεξία Νικολάου (TRANSFIGURATIO), η διαχρονική έμπνευση υπό τον κωδικό Aelion (Φωτεινή Περδικάκη) και, βέβαια, η καταπληκτική Κουβανή “μάγισσα” Maura Morales.

Από πλευράς μας: Θα κρατήσουμε τις παρακαταθήκες (και) της σημερινής συζήτησης, δεσμευόμενοι παράλληλα ότι θα τις αξιοποιήσουμε κάνοντας σύντομα όχι κάτι το αντίστοιχο αλλά το απαραίτητο επόμενο βήμα στη δύσκολη διαδρομή ωρίμανσης της σχέσης μεταξύ της τέχνης χορού και του κοινού της. Στερεοτυπική, ομολογουμένως, η διατύπωση της δέσμευσής μας, θέλουμε όμως να πιστεύουμε ότι όσοι έχουν αρχίσει βαθύτερα να μας μαθαίνουν νιώθουν μέσα τους ότι η δέσμευση καθαυτή είναι αληθινή.