Οι προπονημένοι εγκληματίες των οπισθοφυλακών και οι απελευθερωτικές κοινωνικές πρωτοπορίες: Ο φράχτης του Έβρου πρέπει να πέσει και θα πέσει!

«Δεν είμαστε υπέρ της κατεδάφισης του φράχτη, γιατί βάζει κάποιους κανόνες, αν θέλετε, στη ροή των προσφύγων που είναι από τα νησιά, αυτή τη στιγμή», ανέφερε σε συνέντευξή του ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη με το επώνυμο Τόσκας. Παρά την μικρή, ομολογούμε, προσπάθεια μας, δεν στάθηκε δυνατό να εξακριβώσουμε εάν ο συγκεκριμένος αναπληρωτής υπουργός έχει κάποια κοντινή ή μακρινή συγγένεια με τον δυναμικό οπισθοφύλακα της ΑΕΚ (βασικός στην κιτρινόμαυρη εντεκάδα τις δεκαετίες του 60 και 70) όμως ελάχιστη σημασία έχει.

Στην ίδια ακριβώς λογική με αυτή του Τόσκα ο έτερος αναπληρωτής υπουργός (μετανάστευσης ετούτος) Μουζάλας γνωστοποίησε ότι «η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν είναι επιλογή το να ανοίξει ο Έβρος για λόγους τεχνικούς κυρίως, διότι πρέπει να βρούμε πώς θα ελέγχουμε εμείς τις ροές και όχι οι ροές εμάς. Με το να ανοίξω τον Έβρο, θα προσθέσω ακόμα μία μη ελεγχόμενη ροή, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα σώσω τις ζωές προς τα νησιά». Η επίσης μικρή μας, ομολογούμε, προσπάθεια να εντοπίσουμε αν υπήρξε κάποιος Μουζάλας οπισθοφύλακας αναπληρωτής του (όποιου) Τόσκα  τις δεκαετίες του 60 και 70 αποδείχτηκε επίσης άκαρπη.

Ανέκαθεν διακρίνονταν από υπέρμετρη σκληρότητα οι οπισθοφύλακες. Πλέον δεν μιλάμε για ανώδυνα πράγματα όπως το ποδόσφαιρο αλλά για ενίοτε και επώδυνα όπως η πολιτική. Όπου το τίμημα δεν είναι ένας ποδοσφαιρικός τραυματισμός αλλά ενίοτε είναι και ανθρώπινες ζωές. Χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, μεταξύ των οποίων και ζωές μικρών παιδιών ή και βρεφών. Όπως, κακή ώρα, συμβαίνει στις μέρες μας εξαιτίας του άθλιου σκληρότατου παιχνιδιού που ο κάθε Τόσκας και Μουζάλας επιλέγουν “σκοτώνοντας” – όχι δυστυχώς με την μεταφορική ποδοσφαιρική αλλά με την κυριολεκτική έννοια – χιλιάδες ανθρώπους. Πνίγοντάς τους για να λέμε ακριβώς τα πράγματα με το όνομά τους.

Τα πράγματα με το όνομά τους. Με τρόπο τέτοιο ώστε κανένας στην (κοινωνική) κερκίδα να μην διατηρεί αυταπάτες ή αμφιβολίες. Ας τα νιώσουμε καταρχάς λέξη προς λέξη (μέσα από την καθάρια σκέψη και μετωπική γραφή του ακαδημαϊκού Γιώργου Τσιάκαλου), ώστε το σχόλιο μας στον επίλογο να έχει κάποια καλή πιθανότητα να αγγίξει. Όσους μπορούν στοιχειωδώς να νιώθουν.

Λέξη προς λέξη, λοιπόν, υπό τον τίτλο:

Ε Υπουργέ, πόσα παιδιά έπνιξες σήμερα στο Αιγαίο;

Την εποχή των διαδηλώσεων ενάντια στον πόλεμο που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ, από όλα τα συνθήματα ένα ήταν εκείνο που ακουγόταν ρυθμικά ολόιδιο σ’ όλο τον κόσμο, και θεωρείται ότι κλόνισε την αυτάρεσκη εικόνα που είχε για τον εαυτό του ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Lyndon B. Johnson: «Hey, hey, hey, L-B-J, how many children did you kill today?”.

Υιοθετήθηκε από εκατομμύρια στόματα ως φυσική απόρροια της κοινής πεποίθησης όλων των πολιτισμένων ανθρώπων ότι ένα παιδί έχει μπροστά του τη ζωή, κι έτσι ο θάνατός του είναι κατά κανόνα αδικαιολόγητος και συνεπώς πάντοτε υπάρχει και πρέπει να αναζητείται ο υπεύθυνος γι’ αυτόν. Ούτε μια φορά δεν βρέθηκε κάπου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ χωρίς να βρεθεί αντιμέτωπος με αυτό το αμείλικτο ερώτημα, ενώ μπροστά στο Λευκό Οίκο διαδήλωναν μέρα-νύχτα άνθρωποι –σιωπηλοί όπως τα νεκρά παιδιά- κρατώντας στα χέρια τους πανό ή χαρτόνια με εικόνες δολοφονημένων παιδιών και το ερώτημα «πόσα παιδιά σκότωσες σήμερα;».

Το φώναξα κι εγώ τότε πολλές φορές, κι ίσως αυτό με κάνει να μη δέχομαι ούτε σήμερα ότι βρέφη και παιδιά «απλώς πνίγονται» μαζικά στα νερά του Αιγαίου. «Ποιος τα οδήγησε στον πνιγμό;» είναι το ερώτημά μου, κι η απάντηση δεν είναι καθόλου δύσκολη: είναι αυτοί οι υπουργοί που έφτιαξαν και/ή διατηρούν τον φράχτη του Έβρου με αποκλειστικό σκοπό να επιβάλουν στους πρόσφυγες τη διαδρομή του Αιγαίου. Με το πλήθος θανάτων που αυτή συνεπάγεται.

«Δεν είμαστε υπέρ της κατεδάφισης του φράχτη, γιατί βάζει κάποιους κανόνες, αν θέλετε, στη ροή των προσφύγων που είναι από τα νησιά, αυτή τη στιγμή», ανέφερε σε συνέντευξή του ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Τόσκας. 

Με την ίδια ρητορεία αποκάλυψε και υπερασπίστηκε τη λογική της κυβερνητικής πολιτικής ο Αναπληρωτής Υπουργός Μετανάστευσης κ. Μουζάλας: «Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν είναι επιλογή το να ανοίξει ο Έβρος για λόγους τεχνικούς κυρίως, διότι πρέπει να βρούμε πώς θα ελέγχουμε εμείς τις ροές και όχι οι ροές εμάς. Με το να ανοίξω τον Έβρο, θα προσθέσω ακόμα μία μη ελεγχόμενη ροή, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα σώσω τις ζωές προς τα νησιά».

Όμως υπουργοί που αδιαφορούν για τις εκατόμβες στο Αιγαίο ή ανενδοίαστα προσποιούνται τους αφελείς, ισχυριζόμενοι ότι η διαδρομή από τον Έβρο είναι το ίδιο επικίνδυνη με το πέρασμα του Αιγαίου, αυτοί απαιτείται να βρίσκονται αντιμέτωποι με το ερώτημά μας «Έ, Υπουργέ, πόσα παιδιά έπνιξες σήμερα στο Αιγαίο;». Το οφείλουμε στον Aylan και στις εκατοντάδες άλλα βρέφη και παιδιά που εν ψυχρώ οδηγήθηκαν στο τόσο πρόωρο υγρό θάνατο.

Ονειρεύομαι και προσδοκώ χιλιάδες πολίτες να είναι πάντα παρόντες μπροστά σε υπουργούς και υπουργεία και να θέτουν το ερώτημα, με τον ίδιο τρόπο που γινόταν στην εποχή του L. B. Johnson, «Έ, Υπουργέ, πόσα παιδιά έπνιξες σήμερα στο Αιγαίο;». Να το θέτουν ξανά και ξανά και παντού, μέχρι να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Και θα πέσει!

*Θα ήταν πολύ απλό να ειπωθεί στους προπονημένους “εγκληματίες” των διαρκών (κοινωνικών) οπισθοφυλακών “γκρεμίστε πρώτα τον φράκτη ρε αλήτες να μην πνίγονται χιλιάδες άνθρωποι στις ανεξέλεγκτες θαλάσσιες ροές του Αιγαίου και έπειτα κάντε όποιο γελοίο παιχνίδι θέλετε - εδώ θα είμαστε και τότε να το συζητήσουμε - νομιζοντας ότι μπορείτε να ελέγξετε τις προσφυγικές ροές”, όμως τούτο αποδεδειγμένα δεν είναι αρκετό. Οι οπισθοφυλακές είναι οπισθοφυλακές, κανείς δεν (πρέπει να) ποντάρει σε αυτές για το προοδευτικό παιχνίδι δικαίου (fair play στην ποδοσφαιρική διάλεκτο), οι αξίες αυτού του παιχνιδιού ήταν, είναι και πάντα θα είναι επιθετική υπόθεση της εμπνευσμένης, ταλαντούχας, απελευθερωτικής (πλέον εκφραζόμαστε με όρους κοινωνικής διαλέκτου) πρωτοπορίας. Γι’ αυτό:

Σήμερα 31 Οκτωβρίου, και όχι βέβαια μόνο σήμερα αλλά μέχρι τη στιγμή που θα γκρεμιστεί ο εγκληματικός φράκτης που σκοτώνοντας πολλές χιλιάδες ανθρώπους στο Αιγαίο Πέλαγος σκοτώνει κάθε πρόσχημα δικαίου στο εξελισσόμενο παιχνίδι του πολιτισμού, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ!