“Αν πραγματικά μπορεί με μια υπουργική εντολή να απαγορεύσουν στην
Αστυνομία να κάνει χρήση χημικών σε ορισμένες ομάδες διαμαρτυρόμενων πολιτών,
τότε γιατί δεν την είχαν δώσει μέχρι σήμερα;”
Καταραμένο ΑΝ. Αν σωστά, αν με τρόπο φυσικό, αν
με τον τρόπο που αξιώνουν από την αρχή της ύπαρξής τους οι φυσικές επιστήμες χρησιμοποιείσαι,
δίνεις τόσο μεγάλη δύναμη στο καταληκτικό ερωτηματικό ώστε ευθέως να καθοδηγεί
τη σκέψη προς την ζητούμενη απάντηση. Ευθέως τόσο που να την υπερβαίνει ως
ανάγκη, ευθέως τόσο που να την απελευθερώνει ως νομοτέλεια.
Χρέος τιμής: Σας ευχαριστούμε από καρδιάς φίλτατε διαδικτυακέ Σάκη
Πανουσιάδη, η απαλλαγή από τον κόπο να αναζητήσουμε τρόπο εστίασης του κοινού
νου στο αυτονόητο, είναι πολύ μεγάλο δώρο στις εποχές που διανύουμε. Αν ήταν άλλες οι εποχές μας, αν δεν ασκούσε ρόλο κυβερνητικό η
ψευδεπίγραφη “πρώτη φορά αριστερά” που έχει κάνει επάγγελμα το ΑΝ υποβάλλοντας και
χειραγωγώντας τα μυαλά σε μια πρωτόγνωρη άσκηση μετά-φυσικής (αχ, πως θα ήταν αν…) ώστε να κρατηθεί όσο αντέξει το
υπέρ της άλλοθι των καλών προθέσεων, πιθανώς το δώρο σας να μην ήταν τόσο
μεγάλο, να μην το αξιολογούσαμε ως τόσο πολύτιμο. Όμως αυτού του μεταφυσικού
τύπου τα ΑΝ – που δεν αφορούν την πραγματικότητα αλλά το “αχ πως θα ήταν αν” – για ανθρώπους σαν εμάς που δεν
αναζητούμε άλλοθι για να κρυφτούμε πίσω τους είναι ανάξια συζήτησης.
“Μετά το σημερινό περιστατικό, δόθηκε εντολή
να απαγορευτεί κάθε χρήση δακρυγόνων σε διαδηλώσεις εργαζομένων και
συνταξιούχων”:
Εφημερίδα “Αυγή”, 3 Οκτωβρίου 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου